( του Αλεξανδρου Αλεξανδρακη,
" ετσι πολεμουσαμε" )
Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
. . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . .
Σπρωχνω τη θυρα' ανοιξε'
Τι θεαμα ! . . . Τι τοπους. . .
Τι τοπους ειδα σκιερους ! . . .
Τι χλοαις ! . . . Τι λουλουδια ! . . .
Τι δενδρα, δενδρα ανθηρα ! . . .
Ποσ' ακουγα τραγουδια
Απ' τα πουλια ! . . . Ποσους εκει
Εγνωρισα ανθρωπους ! . . .
Ειδα 'ς τον ισκιο μιας μυρτιας
Τον Ομηρο' και γυρα,
Γυρα του τραγωδουσανε
Τα επη τους τοσοι αλλοι
Διασημοι μας ποιηται,
Και ταραχη μεγαλη
Εγινονταν, κι' ακουγονταν
Η Ποιηση κ' η Λυρα,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Περα μακρυα σε υψωμα,
'Σ την ακρη μιας κοιλαδος,
Σε υψωμα κατασκιο,
Σε δροσερα χορταρια
Εις κυκλον εκαθοντανε
Ολα τα παλληκαρια,
Που τοσω, τοσω δοξασαν
Τ' ονομα της Ελλαδος.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
( απο : " ποιηματα - πεζα " , αι σκιαι του αδου - ασμα δευτερον, τομος
Α' , σελις 34 - 35, εκδοτης ΙΩΑΝΝΗΣ Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΣ - βιβλιοπωλειον της "Εστιας", αθηνα - 1912 )
