Δεν ειν' του τραγουδιου μου
Δεν ειν' του τραγουδιου μου η ορμη,
δεν ειν' του τραγουδιου μου η μανια'
γυρω σφυραν της μοιρας μου οι ανεμοι
και χιλιοσειο'υν το δεντρο μου με βια.
Χαμου σωριασμενα πεφτουν τα φυλλα,
σαν τις ημερες τις παλιες,
και στιβοι-στιβοι γινονται μαυριλα -
αχ, αχ! αγαπη μου, μην κλαις!
Στη μοναξια θα ζησω και στην ερημια,
να μη με αγγιζει τιποτις του κοσμου'
η Ανοιξη μου ηταν μια -
κ' ενα το φως μου!..
σημ. :
Δειτε και τη χθεσινη μου αναρτηση με τιτλο, " Το Δαχτυλιδι της Μανας"
