Τα ματια σου ειναι δυο καλοκαιριατικοι ηλιοι.
Το στομα σου μια ανοιχτη ολοπορφυρη πληγη.
Ο λαιμος σου ενα φρεσκο νταρι.
Οι μασχαλες σου φωλιες περιστεριων.
Στα μακρυα σου χερια τρεχουν οι Χιμαιρες.
Στα νυχια σου φιλιουνται οι ανεμοι.
Η ραχοκοκκαλια σου ειναι οχια που σταζει γλυκα.
Τα στηθια σου δυο θηλυκοι Αρχαγγελοι.
Η ρωγα σου κεντρι για να σε βασανιζη.
Η μεση σου - ω, η μεση σου που σπαει
στα δυο μεσα στα ποδια μου!
Η κοιλια σου ειναι η Αρετη,
Τα σκελη σου λευκοι και πρασινοι ηχοι.[]
... Λοιπον, Αγαπη μου, / μεσα στα ματια σου
αρχιζει και τελειωνει ο κοσμος.
( του Αντωνη Βουσβουνη, απο " Το αστρο του γιαλου ",
" ανθολογια της νεοελληνικης γραμματειας " )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου